Spełnione marzenie po raz drugi czyli spotkanie z moją blogową Przyjaciółką Aleksandrą ( SheWoman)

Nie wiem czy to przeznaczenie,chyba tak...Miasto Tarnowskie Góry od zawsze było mi bliskie,mam do niego sentyment...dlaczego spytacie? W poprzednim poście poznałyście moją sunię Lessi,to właśnie do Tarnowskich Gór pojechałam 7 lat temu, by wziąć w swoje ramiona szczeniaczka Coolie:-)

A ponad rok temu zakładając swojego bloga w maju,trafiłam na blog Aleksandry

SheWoman ,która mieszka właśnie w  Tarnowskich Górach:-)

Bardzo mi się u niej spodobało,jej styl pisania,tajemniczość,podobne zainteresowania i pasje...zaglądałyśmy do siebie na bloga...Dokładnie 11 czerwca 2011r wymieniłyśmy pierwsze meile..poznałyśmy się i tak to się zaczęło.Nasze relacje były coraz fajniejsze,dużo ze sobą pisałyśmy,rozmawiałyśmy telefonicznie,zwierzałyśmy sobie...po pewnym czasie odkryłam przyjaźń, naprawdę prawdziwą..jesteśmy bardzo do siebie podobne,choć jestem 6 lat starsza to zupełnie nie przeszkadza w naszych relacjach:-).Aleksandra jest cudowną osóbką,wiele razy mnie wspierała w trudnych chwilach,to niesamowite,że osoba,którą znamy tylko na odległość,potrafi podnieść człowieka na duchu,niczym Anioł...

To wspaniałe,że dzięki sferze blogowej poznajemy wartościowych ludzi,ja zawsze mogę liczyć na nią,mimo,że jest daleko,Ola też zawsze może liczyć na mnie,czasem wystarczy kilka słów otuchy i już człowiek się uśmiecha.Po ponad roku wreszczcie spełniło się moje marzenie,planowałyśmy to spotkanie

od dawna i udało się.Ola ze swoim narzeczonym zawitała u mnie.To był cudowny dzień,pełen radości,rozmów,śmiechu...wreszczcie mogłyśmy się uściskać,wypić wspólnie dobre winko,wiedziałam to już wcześniej,ale spotkanie tylko upewniło mnie,że mam wspaniałą Przyjaciółkę,Ola dziękuję że jesteś:***

I kilka wspólnych pamiątkowych zdjęć :-)

Ola jak to Ola,musiała ze sobą przywieźć prezenty,bardzo lubimy sobie robić paczuszki niespodzianki:-)

Jak zwykle trafiła w mój gust,zresztą mamy praktycznie taki sam:D

Ola jest bardzo sympatyczna i dobra,zawsze pamięta o wszystkich,moje dzieciaki też zostały obdarowane słodkościami i piłką do gry w nogę,Kubuś aż ich wyściskał z radości:-)

A my z mężem dostaliśmy kosz rarytasów, ja już się odwdzięczę jak do Was zawitam,bo tego nie ustalałyśmy Kochana i niepotrzebnie się wydatkowaliście..Dziękuję jeszcze raz!

Ja postarałam się o gościnę,mam nadzieję,że czuliście się u nas jak w domu:-)

Moje marzenia nie są wygórowane,ale jak widać warto wierzyć,że się spełniają i dążyć do ich realizacji:-)Jednego żałuję,że czas tak szybko biegnie i musiałyśmy się pożegnać...ale po tym spotkaniu nasza przyjaźń jeszcze bardziej rozkwitła,będę o nią dbać jak o kwiat i pielęgnować ją,aby rosła i rosła:-)

A Wy macie takie przyjaźnie,które rozpoczęły się w necie i przeszły do świata realnego;-)?

Ja mam to szczęście!